Ραψωδία Ζ 369-529 Ο Έκτορας στην Τροία



 Μια ανθρώπινη σκηνή της Ιλιάδας

Η σκηνή με λίγα λόγια...
  •  Μετά τη συνάντηση που είχε ο Έκτορας με τη μητέρα του, τον Πάρη και την Ελένη, τρέχει γεμάτος ανυπομονησία να συνατήσει τη γυναίκα και το παιδί του στο παλάτι του. Όμως μάταια, δεν τους βρίσκει εκεί. Η Ανδρομάχη με το γιο του, όπως μαθαίνει από την οικονόμο, μόλις έμαθαν οτι οι Τρώες ήταν σε δύσκολη θέση, έτρεξε προς τα τείχη. Πάνω που είναι έτοιμος να φύγει, γίνεται η τυχαία συνάντηση στις σκαιές Πύλες. Εκεί βλέπει την Ανδρομάχη και την παραμάνα να κρατά στην αγκαλία της το βρέφος. 
  •  Η Ανδρομάχη, μόλις τον βλέπει, του πιάνει το χέρι και με δάκρυα στα μάτια τον παρακαλά να μην ξαναβγεί στη μάχη, γιατί, αν σκοτωθεί, θα αφήσει ορφανό το παιδί του και την ίδια χήρα. του θυμίζει τον Αχιλλέα που ξεκλήρισε την οικογένειά της και μάλιστα του προτείνει και αμυντικό σχέδιο. 
  •  Ο Έκτορας, αν και την κατανοεί, δεν μπορεί να μείνει γιατί κάτι τέτοιο δεν το επιτρέπει ούτε η καταγωγή και η θέση του ούτε το ηρωικό του ήθος. Αν και ξέρει οτι θα χαθεί η Τροία, δεν μπορεί να προδώσει το λαό του. Τον πληγώνει περισσότερο η πιθανή αιχμαλωσία της Ανδρομάχης. 
  • Τώρα ήρθε η στιγμή να αγκαλιάσει το γιο του. Εκείνος όμως, βλέποντας την πανοπλία του πατέρα του, αρνείται και κλαίει. Και ο ήρωας για πρώτη φορά αφήνει τα όπλα, αγκαλιάζει τον Αστυάνακτα, προσεύχεται στους θεούς και εύχεται να γίνει καλύτερος από τον πατέρα. 
  • Μετά φτάνει η ώρα του αποχωρισμού. Ενώ ο Έκτορας φεύγει με τον Πάρη, η Ανδρομάχη και οι γυναίκες της Τροίας τον κλάινε σαν να ήταν ήδη νεκρός.  




Εδώ μπορείτε να δείτε μια σύντομη παρουσίαση της ενότητας: Ο Έκτορας στην Τροία

Σημειώσεις ενότητας 

Και βέβαια για περισσότερη εξάσκηση και υλικό μπορείτε να ψάξετε εδώ : Ραψωδία Ζ

Μπορούμε και να επιβεβαιώσουμε όσα μάθαμε! Ασκησούλα!!!

Ας ακούσουμε το απόσπασμα από μια εξαιρετική ηθοποιό, τη Φιλαρέτη Κομνηνού ΕΔΩ.

Ο Έκτορας και η Ανδρομάχη σε μια σύγχρονη Τροία, 
όπως τους είδαν οι μαθητές του Γυμνασίου Ρεθύμνου



Αλλά και η ιδανική αυτή σχέση του Έκτορα και της Ανδρομάχης 
σε μια πιο μοντέρνα εκδοχή της.



Και φυσικά το υπέροχο τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι:



Έκτωρ και Ανδρομάχη

Από το Τρωικό κάστρο η Ανδρομάχη 
στον Έκτορα που κίναγε στη μάχη 
φώναξε με φωνή φαρμακωμένη 

Στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδίσει 
όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει 
Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει 
στρατιώτη μου, για πόλεμο δεν κάνει 

 Έτσι και μένα η κόρη του Γαβρίλη 
σαν έφευγα στις είκοσι τ’ Απρίλη 
μου φώναξε ψηλά από το μπαλκόνι 

 Στρατιώτη, αν θες τη μάχη να κερδίσεις 
μια κοπελίτσα κοίτα ν’ αγαπήσεις 
Όποιος στο γυρισμό του όρκο δεν κάνει 


στρατιώτη μου, τον πόλεμο τον χάνει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου